Ons vertrek verliep niet zoals het voorzien was; door de welbekende aswolk van de IJslandse vulkaan Eyjafjallajökull was de luchthaven van Sevilla gesloten, met als gevolg dat wij onze eerste nacht niet doorbrachten in Sevilla maar in een Ibis-hotel in Diegem. De dag nadien hebben wij ’s morgens het vliegtuig kunnen nemen tot Madrid, daar deze luchthaven nog open was; van daaruit spoorden wij met de HST richting Sevilla. Deze treinrit verliep vlekkeloos en na 2u30 stonden wij in het station van Sevilla. Met een vertraging van 24 uur kwamen wij dan uiteindelijk aan in ons hotel. Onze eerste avond maakten we een wandeling in het historisch centrum, alwaar de gierzwaluwen zich duidelijk lieten horen, en bezochten we verschillende tapasbars.Donderdag 13 mei; ’s morgens vroeg ben ik naar het park Maria de Luisa gegaan om te kijken wat er zoal rondliep of rondvloog. Blijkbaar was het geen goed moment, want ik kreeg niets voor mijn lens. Buiten een paar distelvinken, halsbandparkieten en eenden viel er niets te bespeuren.
Na het ontbijt zijn we het stadscentrum van Sevilla ingetrokken waar wij eerst een bezoek brachten aan de Plaza del Toros met zijn museum, nadien langsheen de Torro del Oro, om uiteindelijk Placa de Espanea aan te doen. Tussendoor genoten wij ten volle van de overheerlijke tapas en paar frisse cruzcampo’s. Door één dagje minder Sevilla hebben wij niet de mogelijkheid gehad om nog meer te zien; maar één ding staat vast: wij keren ooit zeker naar deze prachtige en gezellige stad terug.
Vrijdag 14 mei; onze volgende bestemming ligt nabij het stadje Arcos de la Frontera. Na onze huurwagen te hebben afgehaald aan het vliegveld rijden wij richting Arcos; volgens de GPS is dit een uurtje rijden. In het prachtig gelegen Cortijo Escondido (webadres te vinden onder rubriek links) worden wij begroet door de rondvliegende kiekendieven, vale gieren en roeken. De cortijo bestaat uit zes kamers en een ontbijtruimte; het uitzicht is adembenemend mooi. Het is zeker een aanrader van formaat.
Na het uitpakken van de koffers zijn wij richting Arcos de la Frontera gereden om daar te voet tot bovenaan in het stadje te gaan vanwaar men een prachtig zicht heeft over de streek. Beneden stonden we geparkeerd aan een kleine marktplaats met een kerkje alwaar bovenop een koppel ooievaars woonde met hun twee uit de kluiten gewassen jongen. Op onze terugweg naar de wagen konden wij de verleiding niet weerstaan om een paar tapabars te bezoeken. Wat kan het leven soms toch mooi en lekker zijn.
Zaterdag 15 mei; vandaag doen wij Jerez de la Frontera aan.
Hier hebben wij een bezoek gebracht aan de druke binnenmarkt, alwaar wij onze ogen de kost gaven aan al het lekkers dat mooi uitgestald lag.
Daarna maakten we een stadswandeling; rond de kathedraal vlogen verscheidene torenvalkjes en soms kon men overvliegende ooievaars waarnemen. Blijkbaar was het een goede periode voor distelvinken die drukdoende waren om hun mooiste deuntje te laten horen. Tijd om een bezoekje te brengen aan één van de sherry-huizen in Jerez hadden wij niet, daar wij na het middageten doorreden naar El Puerto de Santa Maria waar we gingen kijken naar de stierengevechten in de arena van El Puerto.
Zondag 16 mei; Vandaag neem ik een rustdag en besluit ik in de buurt van de cortijo te blijven; na het ontbijt had ik het geluk aan mijn kant en doe ik mijn allereerste waarneming van 4 bijeneters. Hoewel deze zo schuw zijn dat ze bij de minste beweging steeds verdervliegen;
kan ik toch een paar foto’ s nemen. Mijn reisgenoten gaan richting El Bosque; ikzelf begin met een wandeling in de buurt en al vlug kom ik de eerste kiekendieven, gieren en raven tegen, maar deze verdwijnen snel zodra ik in hun vizier kom.
Tijdens deze wandeling doe ik waarneming van de kuifleeuwerik, rode patrijs, vale gier, roodkopklauwier, roek, kiekendief, huiszwaluw, boerenzwaluw. Onder een paar stenen zitten schorpioenen maar deze laat ik voor alle zekerheid met rust. In de loop van de namiddag besluit ik uit te rusten aan het zwembad en te genieten van het warme weer en van de boven mij cirkelende roofvogels en dit met een paar cervezas in de buurt.
Maandag 17 mei; vandaag rijden wij, mijn echtgenote Conny en ik, richting Cadiz. Het was een aangename verrassing om in deze stad rond te kuieren; met zijn vele smalle straatjes en de daarbij horende terrasjes en restaurants is dit een supergezellige stad en ik moet zeggen dat de afwezigen onder ons ongelijk hadden; gewoon doen als je in de buurt bent. Waarnemingen waren miniem, maar het was een dagje genieten van de omgeving en vooral van elkaar.
Dinsdag 18 mei;
vertrek naar onze laatste bestemming hotel Cortijo Salinas in Ronda (webadres eveneens te vinden bij de links). alweer een pareltje, mooi gelegen in het natuurpark van Grazalema. Bij onze aankomst viel mij onmiddellijk het grote aantal gieren op die hoog in de lucht aan het rondcirkelen waren, alsook de vele putters die ook hier hun mooiste liedjes naar voor brachten. In de buurt zag ik ook een koppeltje zwarte spreeuwen, maar deze lieten zich niet benaderen; hetzelfde met de bijeneters. Na onze bagage naar de kamers te hebben gebracht, doen wij een kleine verkenning van de omgeving.
Woensdag 19 mei;
vandaag staat er een bezoek aan Ronda op ons programma. Ronda ligt op een rots en is ook één van de oudste steden van Spanje. In tegenstelling tot de kustplaatsen, is Ronda goed bewaard gebleven voor het massatoerisme. Het ligt op 740 meter hoogte en was in de tijd van de Romeinen al een bekend handelscentrum; ondanks de afgelegen plek was het een aantrekkelijke plaats om in bezit te hebben. Puente Nuevo is de blikvanger van de stad. Stoer en majestueus verbindt deze brug het oude en nieuwe deel van de stad. De brug is in de achttiende eeuw gebouwd en overbrugt een ravijn van meer dan honderd meter diepte. Je kunt vlakbij de Puente Nuevo naar beneden lopen langs een kronkelig pad. Samen met Conny zijn wij het pad afgedaald om van beneden een beter zicht te hebben op deze Puente Nuevo; onderweg waren wij vergezeld door verschillende kleine zwartkoppen, Alpenkraaien, rots- en gierzwaluwen.
De brug Puente Nuevo is één van de meest gefotografeerde bouwwerken in Spanje. In Ronda vindt men ook het oudste stierenvechtenarena van Spanje, de “Plaza de Toros”. Tot laat in de avond verblijven wij dan ook in deze stad waar zoveel is te zien.
Donderdag 20 mei;
na het ontbijt worden, Conny en ik, gedropt nabij de Garganta Verde; dit is een 400m diepe kloof die bewoond wordt door de gieren. Na de nodige papieren te zijn gaan afhalen in het touristenkantoor van Zahara – om dit stuk te betreden heeft men een toelating nodig van de bevoegde instanties – gaan wij samen op zoek naar de gieren. Na een kleine wandeling komen wij aan een mooi platform vanwaar men een prachtig uitzicht heeft over de kloof. Wij besluiten om op dit punt een tijdje te blijven in de hoop dat de gieren hier voorbij zouden vliegen. En inderdaad al snel zien wij overal rondvliegen en wij kunnen dan ook de nodige plaatjes schieten, maar heel dichtbij komen ze toch niet. Na een tweetal uurtjes besluiten wij om terug te keren en beginnen wij aan onze tocht naar het nabijgelegen mooi wit dorp Zahara. Onderweg worden wij vergezeld door overvliegende vale gieren en zelfs een koppeltje dwergarenden. Zahara ligt verscholen in de bergen van de Sierra de Grazalema, en heeft een zeer gezellig marktplaatsje met bijpassende restaurants waarvan Conny en ik dan ook gretig gebruik van maken.
Vrijdag 21 mei;
rondrit met de wagen, langs een immens nationaal park : Parque Natural Sierra de las Nieves. Dit immense natuurpark beslaat ruim 20.000 hectare en strekt zich uit van Ronda tot Marbella. Het natuurgebied kenmerkt zich door de talrijke microklimaten en werd door de Unesco tot biosfeer-reservaat uitgeroepen. Wandelaars met een goede conditie kunnen genieten van de natuurlijke pracht: gebergte met diepe ravijnen, bossen vol blauwgroene pijnbomen (Pinsapo)…
Naast de schitterende flora is ook de fauna hier erg uitgebreid. Er leven in het prachtige natuurgebied heel wat beschermde diersoorten: de steenarend, uilen, otters, steenbokken…
Zaterdag 22 mei; er is een tijd van komen en een tijd van gaan. Dus worden de valiezen gepakt en vertrekken wij richting luchthaven Sevilla, die ondertussen weer opengesteld is, om aldaar het vliegtuig te nemen richting Zaventem.
Wij zeten alvast Andalusië terug op onze agenda voor het voorjaar 2012, hopelijk dan met minder tegenslagen, want soms zit het venijn hem in de staart. Conclusie van deze reis; is dat wij de streek zeker aan ieder van jullie kunnen aanraden.