Vrijdag 01 juni

Vertrek vanuit Charleroi richting Sevilla, Spanje. Aangekomen in Sevilla voelen wij onmiddellijk het verschil met het thuisfront. Eindelijk voelen wij de warmte op ons, eindelijk een echt zomergevoel. Met de taxi gaan wij snel richting Sevilla stad om onze bagage af te zetten in ons hotel zodat wij van de eerste tapa’s en Cruzcampo kunnen genieten. Ons verblijf ziet er prachtig uit: “Hotel Las Casas de la Judería” is gevestigd in 27 traditioneel Sevillaanse huizen, die met elkaar verbonden zijn door middel van doorgangen en binnenplaatsen. Het complex heeft een zwembad op het dak, traditionele Andalusische patio’s en een klassiek interieur.
Het hotel ligt in de wijk Santa Cruz. Deze interessante buurt is de oude Joodse wijk van Sevilla. De kathedraal vindt u op slechts een kleine 10 minuten lopen. Voor wie naar Sevilla gaat een aanrader.

Zaterdag 02 juni

Rustig Sevilla-stad ontdekken en de overzijde van de Guadalquivir, de Sevillaanse wijk Triana; deze wordt beschouwd als de geboorteplaats van de Spaanse dans- en muziekstijl flamenco. Bezoek gebracht aan het onlangs opengestelde project: “Metropol Parasol”. Dit is een houten constructie waarvan wordt gezegd dat ze de grootste ter wereld is, staat op Plaza de la Encarnación. Deze indrukwekkende constructie is toegankelijk en biedt behalve een archeologisch museum, ook een wandelweg bovenop de parasols, en een panoramaterras; goed voor het nuttigen van een cerveza.

Zondag 03 juni

’s Morgens brengen wij een bezoek aan het koninklijk paleis van Sevilla: het Alcázar Real de Sevilla. Daar wij vroeg aanwezig zijn, is het er lekker rustig en lijkt het erop dat wij helemaal alleen aanwezig zijn. Het paleiscomplex is waarschijnlijk het oudste koninklijk paleis van Europa dat nog steeds als zodanig in gebruik is. Het paleis omvat ook uitgestrekte tuinen in verschillende stijlen, van Moors tot renaissance. Na de middag trekken wij naar Plaza de España, één van de meest herkenbare pleinen van Sevilla. Het plein heeft de vorm van een enorme halve cirkel die volledig wordt omringd door gebouwen. Het merendeel van deze gebouwen wordt vandaag de dag gebruikt door de overheid. Geheel onderaan deze gebouwen bevinden zich 52 tegelmozaïeken, waarop alle Spaanse provincies zijn afgebeeld in azulejo’s (typische Andalusische tegeltjes).

Maandag 04 juni

Vandaag pikken wij onze huurwagen op en verlaten Sevilla om richting El Rocio te rijden.

El Rocio ligt ongeveer 50km ten oosten van Huelva; de straten zijn er breed en bestaan enkel uit zand. Het prachtige dorp met de al even prachtige bedevaartskerk is gelegen aan het “Nationaal Park Doñana”. Vele huizen staan er leeg, een soort hotels die beheerd worden door broederschappen (Hermandades) uit heel het land. Jaarlijks (Pinksteren) gaat een miljoen mensen op pad voor de “Romería del Rocío”, Andalusiës (en Europa’s) grootste en meest traditionele spektakel. De kern van de bedevaartgangers wordt gevormd door de Hermandades. Op donderdagmiddag komen de eerste broederschappen in El Rocío aan, maar vrijdag begint het feest pas echt. Vier dagen verkeert El Rocío in een roes. Zaterdagochtend vindt de parade voor de Virgin plaats, waarbij alle broederschappen voor de kerk langs paraderen. In de nacht van pinksterzondag op pinkstermaandag wordt het beeld van de Virgin door jonge mannen uit Almonte op de schouders genomen. Dan breekt een enorme worstelpartij los tussen de bedevaartgangers, die allemaal het baldakijn willen aanraken. Dinsdag na Pinksteren keert de stoet weer naar huis terug en moet weer een jaar worden gewacht.
Wij laten onze bagage achter op de hotelkamer en rijden richting picknick plaats van het bezoekerscentrum “El Acebuche”, hier zou ik de meeste kans hebben om de Blauwe Ekster te zien. Wij zien hier inderdaad her en der een paar van deze mooie vogels vliegen, maar wegens het te harde licht besluit ik om later eens terug te komen om deze vogels op de gevoelige plaat te zetten.

Doñana is een beschermd natuurgebied in Andalusië met een oppervlakte van 54.252 hectare. Het totale gebied bestaat uit het Nationaal Park van Doñana en het natuurpark van Doñana. De grootste uitbreiding van de marismas (moerassen met brak water) gebeurt in de winter wanneer grote hoeveelheden watervogels in het park aankomen, een aantal dat de 200.000 kan bereiken. In het Nationaal Park van Doñana zijn 6 bezoekerscentra, open het hele jaar. Er liggen zoutmeren en lagunes, de “marismas”. Er overwinteren hier o.a. flamingo’s, ganzen, kraanvogels en ooievaars. In het droge gedeelte staan kurkeiken en komen wilde zwijnen en herten voor. Het is de enige plaats in Europa waar de lynx en de mangoeste voorkomen. Na ons blitzbezoekje aan het bezoekerscentrum “El Acebuche” rijden wij richting kust en na enkele minuten komen wij aan in Matalascañas. Matalascañas is een wijk met vele toeristische accommodaties. Samen met Punta Umbria zijn dit de twee meest bekende vakantiebestemmingen aan de Costa de la Luz in de provincie Huelva. De stranden zijn er mooi en rond dit tijdstip is er het nog rustig. ’s Avonds eten wij in het restaurant ‘Toruño’ in El Rocio met een mooi uitzicht over de marismas. Tot middernacht doen wij nog rustig een terrasje gelegen naast de prachtige witte kerk van El Rocio waar een massa aan gekko’s hun best doen om iets eetbaars te pakken, te krijgen.

Dinsdag 05 juni

’s Morgens vroeg ga ik reeds op pad om foto’s te nemen. Met de wagen rijd ik richting bezoekerscentrum “La Rocina”, ongeveer 1 km van El Rocio. En dan verder via een prachtige en zeer rustige weg van 6 km tot aan “Palacio del Acebrón”, ook een bezoekerscentrum. Ochtendwaarneming van de roodkopklauwier, klapekster, bijeneter en een jonge vos.

Na ons ontbijt vertrekken wij naar het bezoekerscentrum “Jose Antonio Valverde”. Via een glazen wand kijkt men erop een, normaal gezien, vogelrijke lagune waar tal van reigerachtigen broeden; tijdens ons bezoek was het er opvallend rustig. Onze enige waarneming was een damhert dat de koelte van het water opzocht. In de verte zagen wij enkele flamingo’s, purperkoeten en meerkoeten. In de namiddag keer ik terug om foto’s te nemen van de Blauwe Eksters. Aangekomen aan het bezoekerscentrum “Acebuche” maak ik een wandeling alwaar ik waarneming doe van: de wielewaal, bijeneter, zwarte wouw, ooievaar, lepelaar, blauwe ekster, kleine zilverreiger, roodkopklauwier. Hier kan ik dan ook de gewenste foto’s nemen van de Blauwe Ekster. ’s Avonds eten wij in het restaurant “Aires De Donnana” vanwaar wij een pracht uitzicht hebben op El Rocio en de marismas. Op onze terugweg naar het hotel houden wij toch nog even halt aan het terrasje van gisterenavond, zaaaalig!!!

Woensdag 06 juni

Deze morgen heb ik een afspraak met een gids die mij door het park zal leiden in de hoop de Iberische Lynx te zien. Om stipt 07u00 stopt de gids aan de voordeur van het hotel en na kennismaking vertrekken wij onmiddellijk richting natuurpark. Gedurende vijf uren vergaar ik een massa aan natuurweetjes en kom ik op plaatsen waar je anders nooit komen mag. Waarnemingen doe ik van: de steenuil, vele zwarte wouwen (waaronder een nest met twee jongen), ooievaar, purperkoet, dwergarend, vale gier, verschillende soorten leeuweriken, roodstaarthagedis. Van de gids krijg ik een goede tip over een nabijgelegen broedplaats van bijeneters. ’s Avonds tijdens het eten in restaurant “Cristina” kan ik nog foto’s nemen van een boomkikker.

Donderdag 07 juni

Reeds vroeg op pad begeef ik mij richting bijeneters in de hoop een paar mooie foto’s te kunnen nemen van deze veelkleurige vogels. Na een 10-tal minuten stoorden de bijeneters zich niet meer aan de wagen en deden zij verder met hun bezigheden, zodat ik uiteindelijk een paar mooie foto’s kon maken. Mijn bezoek aan de bijeneters was maar van korte duur daar wij vandaag verder trekken naar onze volgende verblijfplaats: Los Caños de Meca. Met spijt in het hart verlaten wij het onvergetelijke en prachtig dorp El Rocio, met zijn paarden, gekko’s, flamingo’s, en zo veel meer. Los Caños de Meca is een dorp in de gemeente Barbate aan de Costa de la Luz. Er hangt een relaxte hippie- en surfsfeer en is erg geschikt om een paar dagen van de natuur te genieten op de prachtige stranden of in de buurt bij Zahora in het “Natuurpark de La Breña”. In de namiddag komen wij aan in ons nieuw hotel “Madreselva”; dit typische Andalusische hotel wordt omringd door het indrukwekkende landschap van Los Caños de Meca, een gebied van pijnboombossen en de fantastische Atlantische kust. Na een heerlijke strandwandeling gaan wij rustig de nacht in.

Vrijdag 08 juni

Vandaag rijden wij naar het zuidelijkste puntje van Spanje, Tarifa. De stad ligt aan de Straat van Gibraltar tegenover de kust van Marokko (Afrika).

De kust bij Tarifa is de populairste bestemming in Europa voor windsurfers en kiteboarders. Op een normale zomerdag kun je honderden kiteboarders op het water zien. De constante wind van de Atlantische Oceaan maakt dit tot één van beste kiteboard-plekken op het Europese continent. Maar aangezien het windsurfen of het kiteboarden ons niet in de benen zit, gaan wij voor het spotten van dolfijnen en hopelijk ook walvissen. Wij besluiten om met “Firmm” (Foundation for Information and Research on Marine Mammals) in zee te gaan http://www.firmm.org/nl/walvisobservatie. De Zwitserse stichting Firmm werd in 1998 opgericht met het doel om walvissen en dolfijnen, alsook hun habitat, te bestuderen en te beschermen. Gedurende een tocht van twee uur gaan wij op zoektocht naar dolfijnen en walvissen. Vóór de tocht krijgen wij interessante informatie over de in de Straat van Gibraltar voorkomende walvissen en dolfijnen. In snelle vaart gaat de boot richting Marokkaanse kust omdat de zee daar dieper is en men er meer kans heeft om walvissen waar te nemen. Tijdens onze tocht hebben wij verschillende gestreepte dolfijnen en grindwalvissen gespot, spijtig genoeg geen van de grotere soorten. Maar het was zeker een superervaring en bij gelegenheid doen wij dit zeker nog eens over. Na onze boottocht kuieren wij door de straten van Tarifa. Op onze terugweg naar het hotel maken wij nog een tussenstop aan het strand om naar de kitesurfers te kijken; een kleurrijk spektakel kan je wel zeggen.

Zaterdag 09 juni

Na het ontbijt vertrekken wij naar Cadiz; Cadiz is een fascinerende stad, de oudste van Europa, gelegen in het zuiden van Spanje in het mooie Andalusië. Het is bijna in zijn geheel omgeven door water waardoor het van de wereld afgesloten lijkt. Cadiz is een klein schiereiland dat uitsteekt in de baai van Cadiz. Het historische centrum is het mooiste gedeelte. Het staat bekend om zijn traditionele sfeer met prachtige gebouwen in smalle straatjes die steeds uitkomen op kleine gezellige pleintjes. Bezoekje aan de ‘Mercado’ (altijd een lust voor het oog al die verschillende zeeproducten te zien), shoppen en terrasjes doen, wat kan vakantie toch heerlijk zijn.

Zondag 10 juni

Voor vandaag besluiten wij een rondrit te maken en op ons gevoel rijden wij kris kras door het mooie Andalusië, langs weidse velden, langs kurkeiken bossen, langsheen waterige rijstvelden, door berg en dal; een variatie aan prachtige landschappen. Op tijd en stond de handrem eens optrekken voor het nemen van een foto of voor het verorberen van een tapa en zelfs meer dan één. De avond sluiten wij in het hotel af met enkele Mojito’s, hmmm heerlijk.

Maandag 11 juni

Vandaag vertrekken wij vanuit Los Caños de Meca richting Alcalá del Valle, onze laatste bestemming. Onderweg zien wij de rots van Gibraltar maar deze laten wij letterlijk en figuurlijk rechts liggen om na zo’n 30 kilometer de A377 te nemen richting Gaucin, en vanaf Gaucin richting Ronda.

Een aanrader om deze weg eens te nemen, mooie verzichten, vergeet zeker niet te stoppen in Gaucin. Bij onze aankomst in Alcalá del Valle hadden wij geluk dat de vriendelijke plaatselijke politie zo vrij was om ons voor te rijden tot aan onze laatste bestemming: “Cortijo El Guarda” (ik was namelijk vergeten de coördinaten te vragen).
Cortijo El Guarda!!! Een pareltje onder de Spaanse zon, als ik iemand een vakantieadres kan aanprijzen dan doe ik dat bij deze:

http://www.bedandbreakfast-elguarda.nl

Deze cortijo heeft het; prachtige ligging, prachtig gebouw, prachtige kamers: gewoon ideaal. Na onze hartelijke begroeting met de gastvrouw en gastheer, voelen wij ons hier onmiddellijk thuis. ’s Avonds genieten wij van een heerlijk Spaans gerecht met heerlijke Spaanse wijn erbij; mooie afsluiter op mijn verjaardag.

Dinsdag 12 juni

’s Morgens vroeg onderweg om foto’s te nemen; waarneming van de wielewaal, dwergarend, bijeneter. Na het ontbijt rijden wij richting Ronda. Alhoewel wij twee jaar geleden ook al waren, keren wij hier eens terug om andere delen van Ronda te zien. In de late namiddag rijden wij richting Olvera om er te gaan eten; een mooi uitzicht trouwens vanop het kerkplein over de streek. Reeds van bij het vertrekken aan de Cortijo had ik gemerkt dat er in de verte een aantal gieren aan het rondcirkelen waren. Onderweg zag ik deze vale gieren opnieuw boven een weide waar runderen graasden. Vale gieren foerageren in groepen en houden elkaar goed in het oog; als één gier voedsel ziet liggen, laat deze zijn poten hangen en begint te dalen. Bij het opmerken van deze handeling volgen de andere na enkele ogenblikken en in een mum van tijd zag ik gieren vanuit alle windstreken komen. De reden was een dood rund dat ze hadden opgemerkt. Enkele zaten bij het karkas, andere bleven op afstand en wachtten blijkbaar hun beurt af. Vale gieren eten de zachtere delen zoals spieren en ingewanden. Door hun lange nek kan de gier zijn kop relatief ver in een kadaver steken. Tijdens de maaltijd worden door de dominantste gier luid sissende geluiden gemaakt, de andere gieren reageren hierop met grommende geluiden. De vale gier kan zelf overigens geen kadavers openscheuren, en moet soms wachten op andere dieren, zoals sterkere roofvogels die het karkas aanvreten. Bij het verlaten van deze plaats (wij kregen er zelf honger van) telden wij al snel een vijftigtal vogels. Morgenvroeg kom ik alvast poolshoogte nemen of er nog gieren aanwezig zijn.

Woensdag 13 juni

’s Morgens terug naar de weide met het kadaver gereden; éénmaal daar aangekomen zag ik dat er reeds een paar gieren rond vlogen alhoewel het vroeg was, 07:00am. Gieren hebben meestal hun tijd nodig om op te warmen; bij het minste zonnestraaltje zetten deze hun vleugels open zodat ze sneller opwarmen. Bij het parkeren van mijn wagen begonnen de eerste gieren argwanend weg te vliegen om op een verdere afstand alles in de gaten te houden. Dit gaf mij gelegenheid om een telling te houden. Bij het tellen van de wegvliegende gieren kwam ik al snel aan 85 stuks en dan zaten er nog zo’n 20 a 30 exemplaren ronddom het kadaver, in bomen, op de grond, of op rotspunten; dit bracht het totaal over de 120 gieren. Nooit eerder zoveel gieren bij elkaar gezien. Alhoewel de afstand tussen de vogels en mijzelf toch nog groot was, was ik blij om dit te kunnen waarnemen. Na een half uurtje begonnen de eerste gieren reeds het gebied te verlaten en de volgende dagen heb ik aan het kadaver geen gieren meer waargenomen. Na het ontbijt zijn wij vertrokken naar Antequera. Dat is een leuk stadje om rond te slenteren; er staat een oud kasteel in het centrum van de stad. Daarna maken wij een rondrit via Alora naar Carratraca, terug naar Alcalá del Valle. ’s Avonds genieten wij samen met de gastvrouw en gastheer van een heerlijk maal in “El Guarda” en zien we hoe Nederland de duimen moet leggen tegen Duitsland.

Donderdag 14 juni

Na ons ontbijt rijden wij richting Zahara om er naar de vale gieren te gaan kijken Daar het reeds in de late voormiddag was, waren de meeste gieren wellicht vertrokken op zoek naar iets eetbaars. Toch nog een mooie waarneming gedaan van een vale gier met nestmateriaal in de bek. Daar het vandaag zeer warm is hebben wij het voor de rest van de namiddag rustig gehouden; zwembadje, cerveza, vino blanco, zonnetje, genieten…

Vrijdag 15 juni

Vandaag brengen wij een bezoek aan Setenil, dit is een bijzonder pittoresk wit dorpje. De architectuur van het plaatsje is een ongelooflijk meesterwerk. Vanaf de rivier is het een bijna verticale opeenstapeling van huizen en straten. De rotsen overdekken huizen en zelfs straten en dit geeft het een bijzondere aantrekkingskracht. De sfeer was er bijzonder aangenaam daar er op het ogenblik van onze aanwezigheid de voetbalmatch Spanje – Ierland bezig was en her en der op de terrasjes Spanjaarden zaten te supporteren. De straten in het dorp zijn smal; dus laat je best je wagen buiten het centrum. Vele gier- en rotszwaluwen te zien. Daarna beginnen pakken want morgen is onze vakantie voorbij.

Zaterdag 16 juni

Vandaag vertrekken wij vroeg richting Sevilla om er onze auto in te leveren en het vliegtuig richting huiswaarts te nemen. Zeker met spijt verlaten wij “El Guarda” en de hond Sam laat eveneens merken dat ook hij treurt om ons vertrek, maar over één ding zijn wij beiden zeker; hier komen wij nog eens terug. Eénmaal thuis zijn wij blij om onze dochter en Stijn terug te zien en samen met hen sluiten wij onze reis af met een, door Conny en Umke, zelfbereide overheerlijke paella. Buen apetito.